Sobre a miña illa no lenzo,xa descansa a miña meniña,
mentres a túa musa tranquila,
esperta cando te penso.
Esas cores axitan, miña alma feita silencio,
e navegan no meu sangue, soños que tecen o meu corpo.
A traerme un sorriso, viñeches sobre o vento,
e do teu xardín a brisa, xa me arrebata o alento.
Méxeme a memoria, pon as túas mans nos meus ollos,
érgueme e os meus despoxos, dórmeos sobre a historia.
Orisel Gaspar
Sem comentários:
Enviar um comentário