Non apuro a razón,
se no seu camiñar,
tropeza cos fíos da vida.
Pois a penas comeza o tren da nosa existencia,
a marcha cara os confíns da noite escura,
cando doume conta da falta do billete.
E non por falta de querer,
máis ben por falta de saber,
que a vida é a que me crea,
e a creación é a que me mata.
Alberto Fernández
Sem comentários:
Enviar um comentário