domingo, março 05, 2006

Abilio Rodriguez

Durmo na noite
namentres a madrugada
fala polo baixo das estrelas.
Estudo o produto do seu canto
como o centinela o sabor da fame.

E gaña-lo zume
de entre as cóxegas
da parte máis feble,
a da alma.

2 comentários:

Anónimo disse...

Durme filliño.
Durme

Anónimo disse...

A verdade que me presta durmir e soñar é moi bonito, hoxe precisamente soñei.
Ás veces un non esperta simplemente por medo, pero o día chega e un acaba por se erguer.

Grazas polo teu comentario, unha aperta,

Abilio.