¿Quen me vai acompañar
nesta embriaguez,
nesta bondadosa hora
sen ataduras
e obrigación algunha,
agás darse ao lecer?
Que vendime a alegría a nosa cepa
e sexa de bo agoiro
ir apertando a nosa uva na lagarada,
cóbado con cóbado sempre,
en honesta compaña.
Sexa verdade o zume no padal.
Apuremos o trago,
dure no seu cometido
canto logramos,
dure o seu sedimento, e arraigue o pouso
da confiada alegría
nos nosos corazóns.
Telmo Fiz
Sem comentários:
Enviar um comentário