Cruz Martínez

Non tingas de azul a marxe da secuencia
.......................................................que me selecciona
Albisca as fauces que medran nos abruptos cons
que atravesan termos inconvenientes
Houbo un tempo que a mente se domeaba
coa fraxilidade dun sabugueiro
Rachaba diante da certeza dunha derrota, fendía
Agora, aprende o manexo das linguas
que gabean valados inzados de espiños
e asume as terribles escenas prendidas nas retinas
Logo saboreo a cervexa que acaricio entre os dedos
Baixo os ollos e medito na cor dunha nova saia
puntos suspensivos

Insisto, os tecidos naturais
teñen mellor caída

"Aínda son unha amante inconsútil"
Terceiro premio de poesía "Eduardo Chao" ( Vigo)