A noite trae consigo o silencio
Que sabe a cosmos e ule a po de estrelas
É infindo e case mudo
Pero o seu murmurio retumba
Con miles de anos de pasado
A luz que atravesa o manto sagrado
Debuxa un coador de pintiñas escintilantes
Que dan nome ao misterio do homo...
A noite trae consigo a soidade do ser
Que translocen uns ollos somnolentos
Cara unha ansiedade crecente
Coma un saco negro que agocha
Tras as ventás, a triloxía dun mono
Que quixo coñecer a esencia escrita
Nun universo ateigado de interrogantes
Que sabe a cosmos e ule a po de estrelas
É infindo e case mudo
Pero o seu murmurio retumba
Con miles de anos de pasado
A luz que atravesa o manto sagrado
Debuxa un coador de pintiñas escintilantes
Que dan nome ao misterio do homo...
A noite trae consigo a soidade do ser
Que translocen uns ollos somnolentos
Cara unha ansiedade crecente
Coma un saco negro que agocha
Tras as ventás, a triloxía dun mono
Que quixo coñecer a esencia escrita
Nun universo ateigado de interrogantes
rosanegra
Sem comentários:
Enviar um comentário