(A Mariña... ¡tres soles de vida!)
Unha lus de futuro na oliveira inaugurou
dous anos plenos de revolución picariña.
Veciñanza de olladas fitan dous ceos xemelgos
... Nos teus ollos...
........................ Nos teus ollos vexo
o que non ten prezo no mercado humano.
Nos teus ollos...
venme todo o mar,
chóveme ceo a mares,
chégame toda a calor dun golpe
e dispárase o surtidor de sensacións
nunha explosión fascinante dos sentidos.
... Tra-los teus ollos...
está a inmensidade mariña.
Alfonso Láuzara
Sem comentários:
Enviar um comentário