Fatais na alegría coreamos
polo baixo a cantiga maldicente
de sabernos cativos no desprezo
da noso arrebatado desamparo.
Aquí,
desguarnecidos da vida,
na intemperie,
e co xornal malsán da nosa alma
nos sustentamos.
Fatais na alegría
ouveamos perante o feitizo da lúa
en inhumana e fera malandanza.
Bailemos ao repique do seu acorde,
en desposado son.
Somos só afinada desmesura.
Cristal altisonante.
Ao seu embeleco nos avasalamos,
ao señorío cruel da súa clemencia.
Telmo Fiz
Sem comentários:
Enviar um comentário