segunda-feira, setembro 05, 2005

Cruz Martínez

SON A SILANDEIRA VERBA que agasalla
cunha caricia
arrodeándoche o oído
O larpeiro regato que acolle a lava quente
choutadora de múltiples arrebatos
representados
na sensual danza de linguas
Coutando espazos dunha xeografía
a mistura de cuspe pega dúas bocas
ao bordo do arelante precipicio
esvaradas, síntense vítimas dun tempo
que non parece propicio, pechan os ollos
entón a pel debuxa accesos secundarios
precisos
porque o arrecendo estraño do instinto
fai que apelen aos cinco sentidos
e urbanicen os solos, conmemorados
pola avidez do tacto, que esperta sensacións
emerxentes
nas mans abertas
Acaso é isto unha tolemia, non sei
mais pensa no enigma e olla como transitan baixo
os narcotizantes efectos
duns ollos que miran


Sem comentários: