“Si é sangue da miña sangue, como é que non fala a nosa fala?”

“Si é sangue da miña sangue, como é que non fala a nosa fala?”


Viagem ao Princípio do Mundo Voyage au Debut du Monde 1997


Un filme de Manuel de Oliveira que todos habiamos de ver , un canto á permanencia da memoria, unha viaxe ao Portugal de acó do Douro, nun percorrido case antropolóxico e ao tempo unha mirada á emigración como drama, ese éxodo sufrido por galegos e portugueses .

No filme Oliveira retrata o desarraigo cultural dunha sangría nunca contada, na que se rachan as pontes entre xerazóns e os nados nese exilio non coñecen sequera o idioma dos seus, expresado no filme cando a tía repite e sentencia no reencontro co sobriño:

“Si é sangue da miña sangue, como é que non fala a nosa fala?”

Tal vez a película deixa ver que hai outras linguaxes non verbais que teñen a forza do instinto, da presenza, das miradas, a forza das pegadas impregnadas nese espazo máxico ( Lugar do Teso, Castro Laboreiro), no que o tempo está detido aínda hoxe en mulleres de pano preto.


Luís Viñas