Ángel González, in memoriam

....... ENTÓN

Entón,
nas tardiñas de verán,
o vento
traía dende o campo ate a miña rúa
un inestábel cheirume a cortello

e a herba rumorosa coma un río

que entraba co seu canto e co seu arume
nas ribeiras pálidas do sono.

Ecos remotos,
sons desprendidos
daquel rumor,
fíos dunha esperanza
pouco a pouco desfeita,
apáganse docemente na distancia:

xa onte vai murmuriante coma un río

levando o soñado augas abaixo,
cara a branca beira do esquecemento.

... Ángel González, de Poemas Elegíacos
.

(Versión ao galego de Alfonso Láuzara)