Cruz Martínez Vilas

SUPOSTAMENTE estaba aí
incrustada nas rochas dunha praia infinda

As pálpebras pechadas
deambulan polos espazos impenetrábeis
.....................................da mente en tránsito
A luz decrecida concibe unha escura ameaza
e fire silenciando verbas ao bordo dos labios
Delimitadas liñas interceptan códices ambiguos
que forman linguaxes incertas
Confusas emisións flúen coma fráxiles
.......................................................caricias
mergullándose nas augas da inexistencia
As páxinas acollen un baleiro inmenso
Cunha extensión que talvez
non abonda con mover os labios
....................................para superala
As ausencias tinguidas de tinta
garabatean un mundo de símbolos deformes
Virus informáticos asaltan arquivos
con lousas que soterran alfabetos
............................................efémeros