a chiapas de pereiro

(Amor e sangue en Chiapas)

Ando á procura dunha ollada súa
que me confirme afé que teño nela
e avanzo a cegas coa maior firmeza
noutra rebelión xusta que interna
nunha urxente esixencia de certezas
para este corazón revelde e zapatista
obrigado a loitra polo evidente
cunha serea furia
antiga e sabia

Desde o amor que resiste ó que reprime
con ella por compaña como antes
ou eu só ben armado de nostalxias
deixareime invadir de sangue maia
para que retorne á sua propia terra
ou consiga vivir outras mil vidas
en loita contra o mundo
se é preciso
crebándolle o pescozo
e desviando
á historia do seu curso
xunto coas mesmas víctimas
de sempre

lois pereiro

poema do seu libro
poesía última de amor
e enfermidade