.
Unha volta polo teu fogar
amigos, xente que coñeceches
fervenza de lembranzas
sabes que a xente non cambia
¿por qué esta teima logo?
Camiñando polo meu lar
a miña memoria recorda.
Por os dente longos como manía
ou coma hobby.
Desde logo que non debería.
Amósote o chupa-chups
mais logo cómoo eu
ante a expresión de
incredulidade-pena-rabia
do teu rostro.
Levantarse a media noite para tomar mel,
o mel que engurrará a miña enchoupada
gorxa, axudando a esmagar
o fuxido esplendor.
Pervertemos a esgallo
reconstruimos o accidente
e pode ser que a miña decepción esté
enmascarada,
pero non o está a miña rabia.
.
....................... - Fabián Barreiro -
.
Sem comentários:
Enviar um comentário