Agra

I

Caio sobre a nube de algodón

nunha pradería

dun e doutro raigrass

alimentados polas bondades infinitas

dun millón de pérolas de cores

como nas noites de sábado

que suscitan a recusa unánime

dos que quixeramos crer

que hai luz ao final do silo

II

Cando teñas que dar unha indicación

fala sempre do cruce da Pereira

aló conflúen todas as direccións

e morre o millo

na sementeira directa dun día de choiva

Alberte Momán