buscome nas acepcións
Non existo.
A feminización da miña forma non arde.
Achégome a ti,
préndote na chama das miñas caricias,
deslizándome pola vexetación
que configura o teu ser.
Observados por hefesto
limpamos os montes do noso inverno,
para non deixarlle paso á combustión dos nosos corpos.
Dóeme a pel, cuberta de escamas negras,
vestixio do teu paso por min.
eva méndez doRoxo
Sem comentários:
Enviar um comentário