Deberían retirar os espellos
mimetismo de peixes e cantigas
para achar as mans abertas
sen esporas
baleirar os petos á mañá
para descubrir as lúas da noite que pernoctan
Deberían retirar os espellos
falsas biografías dos antollos
e achairar os pensamentos
en verbas limpas descosidas
esfiañar os anceios en regos pequeniños
murmurio do río en tarde calada
dos ausentes
Deberían retirar os espellos
abafados de silencio
nas estacións solitarias
deixar só lenzos
de liño branco
húmidos de xeada
na man quente que aloumiña
e acocha neste útero inmenso
de pracer e dor.
Luís Viñas
Sem comentários:
Enviar um comentário