.
Adicado a Lois Pereiro, esa alma que viviu rápido e morreu mozo
.
.
Quedou a cociña desfeita
e tamén o comedor, e o cuarto de pasar o ferro
Tal é magnitude do silenzo
que agora non son quen de recollelo todo
Fixeras tremolar as potas
luxaches o meu garfo de
Mickey Mouse, o meu preferido,
aquel que tanto odiabas
Non te decatas de que todo é merda,
(na cociña)?
Venceu a hipersensibilidade adquirida, letra capital
do detallado relatorio de excusas que mais ben
outros lle dirían
picor
no cú
(na cociña)?
Quero voltar a antes da cociña,
do (censored) daquel (censored) tan censurado pola túa puta nai,
e así poder xogar as cociñiñas, mantendo a inxenua esperanza
de non ter que incluírte na historia
outra vez
Quedou a cociña desfeita. E agora non son quen de recollelo todo.
.
.
Sem comentários:
Enviar um comentário