Figuras laranxas bailan
Entre matices verdi-amarelo
E vermello-amorodo
Saltan por entre as figuras xeométricas
Dispersadas nun plano vertical
Oscilan polas cores vivas
Que forman dimensións rachadas
Apoiadas nunha abstracción
Tan real como a irrealidade
Dun embigo da cor do viño
E semella que bailan
Por entre uns veos rosados
Dun cuarto cheo de luz
E amplitude de espazo
Figuras laranxas danzan
E danzan sen parar
Entre días de sol eternos
Nun lenzo pendurado
Nun punto incerto
Do momento da creación
E bailan e seguen bailando
Sen máis...
Poema baseado neste cadro de Luís Viñas
Sem comentários:
Enviar um comentário