Medre o mar -Bernardino Graña

«Medre o mar! é o título dunha homenaxe nacional a Bernardino Graña que se celebrou na Coruña o sábado 1 de setembro, organizada pola Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega e o Colectivo ArTeu, coa colaboración da Universidade da Coruña e a Real Academia Galega. O programa está composto polas seguintes actividades:

Ligazóns a noticia:

http://www.lavozdegalicia.es/noticia/coruna/2012/08/28/homenaje-bernardino-grana-viaje-mar/0003_201208H28C11999.htm

http://www.farodevigo.es/portada-o-morrazo/2012/09/02/emotiva-homenaxe-bernardino-grana/679263.html

e nós como homenaxe particular, compartimos este fermoso poema do noso admirado BERNARDINO GRAÑA:

ANTE JOHN LENNON, MÚSICO-POETA ASASINADO EN MANHATTAN

 Escacharei a copa da queimada contra

da foto vil dese asasino Chapman.

E escoitarei os cantos teus,
John Lennon,

que os sete tiros tolos non abafan.

E acenderei un lume meu por dentro.

Contra a túa morte acenderei a rabia.
 

E escoitaremos cantos teus,

John Lennon,

e vibrarás

poeta,

en novas chamas.
 

Non vou querer doce licor nos labios,

si o estupor das aves en Manhattan,
dos soños dos meniños despertados
agremente en Nova York coa alba,
da dor de Yoko Ono,
dos amigos,
de Liverpool,
de Belfast, das rapazas,
das xentes ledas que a cidade oprime,
co teu cantar un día liberadas.

Escoitaremos cantos teus,

John Lennon,

que a envexa en sete tiros non escacha.

II

Por Lennon e os poetas que a tolice

do mundo está matando,

en pé.

Calade.

Bebede.

Unha lembranza.

E, en silencio,
ollade o mar aberto, as amplas rotas

dos soños e as gaivotas non cazadas

cos ollos como croios

secos,

duros,

igual que barcos que andan sempre avante.

Nós non choramos
porque xa sabemos
que é inútil,
que é moi tarde.

Nós non choramos, Pero, tristes somos

caracolas tiradas rente ao mar, á escoita
dunha música interna que fabrica
lentamente, entre ruídos, praias suaves,
a furna dos tesouros
por días e por noites,
para a alba
que ha de estoupar en cor,
luz,son,
verdade.

Gardade un gran silencio. Hoxe as guitarras,

en memoria de Lennon e outros moitos
poetas e cantantes,
han de imitar o son do mar máis agre.

.