Achei o manancial das verbas fermosas
que ceiba bocaladas de fume acróbata.
Hei apagar eu o botafume
cun bico de zume nos teus beizos de rosa,
beiramar, de groso contorno areoso
mollado de cuspe o milagre da túa boca,
avance nun intre detido de escume
cando todo o mister do mar sen roupa
me chega no verde da túa mirada.
Sabes a pouco, muller moura da pel salgada.
Alfonso Láuzara
Sem comentários:
Enviar um comentário