terça-feira, fevereiro 20, 2007

Cruz Martínez Vilas

Nesta linde sen razón hai un home que morre
porque crera na alborada que interpretaron os grilos
.........................................................nos eidos dondos
Agora séntese claustrófobo nas tobeiras do exilio
Alí, unha esperanza aceda encostra feridas
............................................nos carreiros mudos
Un can tolleito laia ao tempo que lambe a
.............................brancuxada fazula da morte
..............................................óllaa languidamente

As lápidas tremen coma varas de vimbio

Sem comentários: