Cando todo sabe a mazá
De nada serve esfolar a verba
Pronunciada no florecer dos tempos
Cando todo ule a tedio
De nada serve romper o tímpano
E achantar as gañas de morrer
Cando todo soa a ruídos teledirixidos
De nada serve escoitar a vida
Pasar entre os dedos
Cando todo deixa de ter importancia
De nada serve mirar ao mañá
E soñar
Sem comentários:
Enviar um comentário